Emotioneel stabiele Van de Zandschulp hervindt ‘Inner Game’ op US Open
Het gebaar met zijn gebalde vuist was miniem. Zijn glimlach bescheiden. Maar de ogen van Van de Zandschulp straalden na de sleutelmomenten waarin hij zich mentaal sterk toonde tijdens zijn gewonnen wedstrijd tegen Carlos Alcaraz op de US Open.
Van de Zandschulp is emotioneel stabiel op sleutelmomenten
Van de Zandschulp boekte als nummer 74 een overwinning in drie sets op de Spaanse topfavoriet. Dat klinkt eenvoudig, maar in bijna elke tenniswedstrijd zijn er sleutelmomenten waarin een speler zijn mentale kracht moet tonen.
Het gebeurt meteen al in de eerste game waarin Van de Zandschulp door een dubbele fout op een 15-30 achterstand komt en een tweede service moet slaan. Hij haalt de eerste game niettemin binnen. Het gebeurt tijdens de re-breaks in de tweede en derde set als Alcaraz zijn hand tegen zijn oor houdt om het applaus aan te moedigen en de steun van het publiek, dat toch al op zijn hand is, nog verder weet aan te wakkeren. En het gebeurt in de laatste game, als Van de Zandschulp een van zijn matchpoints moet binnenhalen en moeite zal hebben gehad om niet terug te denken aan eind april 2023, het moment dat hij op het punt stond om in München zijn eerste ATP-titel uit zijn carrière binnen te halen in de finale tegen de Deen Holger Rune.
Van de Zandschulp blesseerde zichzelf uit boosheid
Van de Zandschulp serveerde in die partij tegen Rune drie keer tevergeefs voor de overwining, liet vier matchpoints onbenut en en verloor uiteindelijk de beslissende tiebreak. In 2022 had hij ook al van Rune verloren, door onverklaarbare ademhalingsproblemen.
Tot overmaat van ramp liep Van de Zandschulp na de finale een een botkneuzing op, omdat hij zo gefrustreerd was dat hij zichzelf blesseerde. Of hij van boosheid in de kleedkamer tegen een bank geschopt heeft wilde Van de Zandschulp niet bevestigen. ‘Ik ben ergens tegenaan gekomen”, zei hij cryptisch. ‘De rest houd ik maar voor me.’
Onhandelbare spanning op het moment supreme is iets wat zelfs de allerbeste tennissers kan overkomen. In de Wimbledon-finale tegen Djokovic was er meer dan een uur lang geen vuiltje aan de lucht, totdat de Spanjaard met 5-4, en 40-0 voor mocht gaan serveren voor de titel. Hij maakte vijf grote fouten achter elkaar, waaronder een paar dubbele fouten. Een grimas verscheen op het altijd vrolijke gezicht van Alcaraz, maar de Spanjaard wist zich al in de tie break daarna knap te herstellen en won de wedstrijd alsnog in straight sets.
Van de Zandschulp dacht in mei 2024 nog aan stoppen
Met zijn overwinning lijkt Van de Zandschulp knap op te krabbelen uit een stevig dalletje. Na zijn verlies, op 26 mei in de eerste ronde van Rolland Garros, in drie sets tegen de Italiaan Fabio Fognini (1-6, 1-6, 5-7.) zei Van de Zandschulp voor de camera van de NOS dat hij serieus overwoog om te stoppen met tennis.
Hij speelde naar eigen zeggen zijn ’allerslechtste wedstrijd’ ooit en gaf aan dat hij geen plezier meer heeft in het tennissen.’Ik kijk totaal niet uit naar het spelen van wedstrijden. Vandaag was een lijdensweg voor mij.’
‘Het is iets waar ik al een tijd mee loop’, aldus Van de Zandschulp. ‘Maar de laatste tijd stel ik mezelf vaker die vraag. Je moet werk doen dat je leuk vindt. Je hebt er af en toe een mindere dag tussen, dat heeft iedereen, maar als het er te veel worden, moet je jezelf wel dingen afvragen. Tuurlijk is dit vers na de wedstrijd, maar het zijn geen dingen waar ik nu 1,2,3 mee kom. Ik heb voor mezelf vragen die ik moet beantwoorden.’
Van de Zandschulp: ‘ Ongelooflijk goeie wedstrijd van mijn kant’
Van de Zandschulp heeft blijkbaar het antwoord gevonden. Hij oogde zich tegen Alcaraz mentaal sterk, vierde zijn sterke momenten bescheiden, maar liet zich vooral niet uit het veld slaan door zijn, weliswaar zeldzame zwakke momenten. Waarnemen, accepteren en verder gaan, zo viel van zijn gezicht af te lezen, volgens de filosofie van The Inner Game of Tennis. ‘Emotioneel heel stabiel, tennissend heel stabiel, ik denk dat ik gewoon heel stabiel was’ zei hij na afloop tegen de NOS.
Van de Zandschulp sprak van ‘een onglooflijk goeie wedstrijd van mijn kant’. Nadat hij een voorsprong nam, verwachtte hij meermalen een extra versnelling van Alcaraz, maar die bleef uit, of Van de Zandschulp had er een weerwoord op. ‘Je verwacht dat ie beter gaat spelen, of dat ie wat anders gaat proberen.’ Tot het eind toe bleef Van de Zandschulp dapper naar het net komen op het moment dat het kon en fantastisch verdedigen: ‘Zo heb ik in trainingen ook gespeeld, maar dat moet ineens vallen tijdens de wedstrijd.’
Zege in eerste ronde tegen Shapovalov gaf Van de Zandschulp vertrouwen
In hoeverre kun je bouwen op 2021, toen je als qualifier de kwartfinales haalde, wilde interviewer voorafgaand aan de wedstrijd van weten van Van de Zandschulp. Maar die overwinning van drie jaar geleden deed er niet zo heel veel meer toe in zijn hoofd. Wat wel telde was de eerste rondewedtrijd tegen Dennis Shapovalov (6-4, 7-5, 6-4). ‘Dat was een mooie overwinning denk ik’, zei Van de Zandschulp. ‘Zeker na een lange periode waarin ik niet zoveel mooie overwinningen had geboekt. Maar ik denk dat de omstandigheden hier me wel bevallen. Ik heb een aantal jaren geleden hier ook goed gespeeld, dus laten we zien wat het mij dit jaar gaat brengen.’
Dat bleek ds een fantastische overwinning te zijn. Het was tijdens de wedstrijd buitengewoon onrustig in het Arthur Ashe-stadion, maar Van de Zandschulp kreeg er maar weinig van mee: ‘Ik zei nog tegen Pete mijn coach: ik moet de wedstrijd terugkijken, want ik heb zelf niet een idee van hoe de wedstrijd eruit zag, of hoe ik gespeeld heb.’